Son yıllarda Türkiye'de yok pahasına bir özelleştirme politikası uygulanmaktadır. Son olarak Türkiye Şeker Fabrikaları A.Ş' ye ait Elazığ, Malatya, Erzincan ve Elbistan Şeker fabrikalarının özelleştirilmesi gündeme geldi.Türkiye'nin 400'ün üzerinde devlete ait işletmesi ve bu işletmelerden yılda 100 milyar liranın üzerinde geliri vardır. Bu kurumlarda binlerce insan çalışıyor, bunların büyük kısmı bu kurumlara ait meskenlerde oturtulmak suretiyle barınma imkânına da kavuşmuş olmaktadırlar.Gelir getiren bu kurumların devlete olan gelirinin 100 milyar liranın üzerinde olduğu düşünülürse ciddi bir gelir kaynağı oldukları ortadadır. Ancak son yıllarda yapılan özelleştirme uygulamaları ile beraber gelir getiren bu kurumların birçoğu yok pahasına elden çıkarıldı. Ve çıkarılmaya devam ediyor. Öyle ki 70 milyar liranın üzerinde değeri olan kurumların 7 milyar lira gibi rakamlara yani değerin onda biri fiyatına satıldığı bir gerçektir. En son olarak Elazığ, Malatya, Erzincan ve Elbistan şeker fabrikaları için açılan ihalede 266 milyon dolar fiyat teklif edildi. Bu rakam bu kurumlar için komiktir? Sendika başkanları "şeker fabrikaları promosyon fiyatına satılıyor" diyerek tepkilerini dile getirmektedirler. Bu mantıkla yapılan özelleştirmeler belli ailelerin ve belli bir kesimin işine yarasa da asla milletin lehine olmayacaktır. Çünkü bu kurumların vergi gelirlerinden mahrum kalan devletin, memurun, askerin, işçinin maaşını ödeyebilmek ve kamu giderlerini karşılayabilmek için yeni gelir arayışlarına girmesi kaçınılmazdır. Bu ise tabiidir ki millete ek vergi olarak geri dönecektir. Yani özelleştirmelerin faturası vatandaşın sırtına yüklenecektir.Ancak bu durumda milletin şikâyet etmeye hakkı yoktur. Zira bütün bu hakikatler pek çok defa etraflı olarak ortaya konuldu. Ancak milletimiz bu hakikatleri dile getirenlerin yanında olmadı. Dolayısıyla bugün bu kurumlar tek tek elimizden çıkarken, kaçınılmaz olan ağır vergiler bu duyarsızlığın faturası olarak milletin karşısına gelecek ve kimsenin şikâyet etmeye hakkı olmayacaktır.