Hz. Peygamberimizin (sav) dünyaya teşriflerinin sene-i devriyesini kutluyoruz.
Bu vesile ile bir araya gelinen pek çok meclis, O’nun vasıflarını, özelliklerini anlatmakta. Ancak bugün İslam dini üzerinde gerçekleşen oyunlar dikkate alındığında, konuşulması gereken en önemli mesele İslam peygamberinin dindeki yeridir.
Zira çeşitli merasimlerle doğumu kutlansa da, bugün Hz. Peygamber’siz bir din anlayışının hâkim kılınmaya çalışıldığı bir dönemi yaşıyoruz.
Bu dönem, “Peygamber’e (sav) gerek yoktur, Kur’an bize yeter” diyenlerin milletimizin kafasını karıştırdığı bir dönemdir.
Dinimizin temeli olan tevhit akidesini beyan eden ve müminlerin kardeş olduğunu vurgulayan Hz. Resulullah (sav), bu şekilde İslam birliğini de temin etmişti.
Batının bugün Hz. Peygamber’i devreden çıkarmaya yönelik çalışmalarının temelinde, kurulan İslam birliğinin Hz. Muhammed’in (sav) şahsına olan bağlılıktan kaynaklandığını görmeleri gelmektedir.
Binlerce ajan misyonerin Müslüman coğrafyalarda 1700’lü yıllardan itibaren başlattığı çalışmalar, peygambere olan inancı yıkarak, Hz. Muhammed’siz bir İslam inancı gündeme getirme faaliyetidir.
Oysa İslam, Cenab-ı Hakk’ın (cc) varlığına, birliğine ve Hz. Muhammed’in (sav) peygamberliğine iman üzerine bina edilmiştir.
Yüce Allah’ın Kuran-ı Kerim’de ayetlerle buyurdukları, Hz. Peygamber’in şahsında somutlaşmaktadır.
Necm Suresinin 53. ayetinde beyan edildiği üzere “O arzusuna göre konuşmaz. O’nun bildikleri vahyedilenden başkası değildir.”
Hz. Aişe validemize Resulullah’ın ahlakı sorulduğunda, O’nun ahlakı Kuran’dır buyurmuştu.
Peygamberimizin hayatı Kur’an’dır. Kur’an ayetlerinin hayata geçmiş şekli, ayetlerin müşahhas halidir.
Ve sünnet diye buna denir.
Kısaca, sünnetin dışlanması ile Kur’an’ın anlaşılmasına imkân yoktur.
Bugün bazı çevrelerin bilinçli olarak yaptıklarına kanarak, Hz. Peygamber’i dışlayarak İslam’ın anlaşılması ve yaşanması imkânsızdır.
Siz, Resulullah’ı (sav) ve O’nun eşsiz tevhit mücadelesini hatırlardan ve gönüllerden silerseniz, bugün yaşanılan “üç hak din vardır; Yahudiler ve Hıristiyanlar da cennete girecektir” batılına saparsınız.
İslam’da Hıristiyan’ın ve Yahudi’nin durumu ayetlerle ortadadır.
Burada yapılması gereken farklı dinlere mensup olanları kardeş ilan edip yanlış bir yola sapmak değil, onlara da bu konuda peygamberi tanıtarak yardımcı olmaktır.
İslam kardeşliğinin esas manası, Müslüman’ın Müslüman ile kardeş olmasıdır.
Ne mutlu Hz. Peygamber’in (sav) yaşadığı ve yaşattığı manada İslam’ı anlayan ve yaşayan Müslümanlara!