Fertler arasındaki maddî ve manevî yardımlaşma, cemiyet hayatının bir mânâ kazanıp bütünleşmesi için şarttır. Gerek aile, gerekse cemiyet içerisinde bir bütünü meydana getirebilmeleri için fertlerin; bir çok yönden birbirlerine bağlı olmaları gereklidir. Cemiyet hayatında istenilen huzuru, birliği, beraberliği, dayanışmayı gerçekleştirebilmemiz için de yardımlaşmaya ihtiyaç vardır.

Bu bakımdan rahmet, mağfiret ve kurtuluş ayı olan Ramazan; mü'minler ve hatta bütün insanlar için bir fırsat-ı ilahiyedir. Bu ayda zekât ve sadaka vermek, ihtiyaç sahiplerine tasaddukta bulunmak Cenab-ı Hakk'ın rızasını kazanmak için bir vesiledir.

İnsanlar çeşitli sebep ve hikmetlerden dolayı, farklı şartlarda, farklı maddî imkânlara sahip olarak yaratılmışlardır. Bu farklılığın zulme sebep olmaması için, fakirin, yetimin, kimsesizin, muhtacın, âcizin, komşunun gözetilip korunması, sadaka ve zekât müessesinin işletilmesi esası vardır.

Bütün bunlardan anlaşılan odur ki, bir toplumu oluşturan fertlerin mânen ve maddeten birbirleriyle yardımlaşmaları icâb etmektedir. Bu hal, Ramazan gibi mübarek bir zaman diliminde doruk noktaya çıkmalıdır. Yalnız yılda bir ay değil, hayatımızın her döneminde bu hali devam ettirmeye çalışmamız lazımdır. İhtiyaç, hastalık, düğün, doğum, ölüm vb. her halde, her an bir ve beraber olmak, yardımlaşmak, birbirimize sevgiyle ve merhametle yaklaşmak mesuliyetimiz olduğunu unutmamak iyi bir insan ve iyi bir Müslüman olmanın gereğidir.