Cumhuriyetin ilanından sonra Anadolu coğrafyasının şantiyeye dönüştüğü bilinmektedir. 1924-1938 seneleri arasında sadece Doğu ve Güneydoğu illerimizde hayata geçirilen yatırımlardan bazıları şunlardı: 1924'te Diyarbakır-Ergani Madeni devletleştirilerek işletmeye açıldı. 1925'te 3 milyon TL sermaye ve yüzde 50 nispetinde Alman sermayesiyle "Ergani Bakırı Türk Anonim Şirketi" kuruldu. 1925'te Tütün Rejisi (Tekel) Fransızlardan satın alındı. 1929'da Elazığ'da, Elaziz İpek Mensucat Türk Anonim Şirketi'nin kurulmasına karar verildi. 1929'da "Yol ve Köprüler Yapımına İlişkin Kanun" çıkarılarak Güneydoğu Anadolu'da yollar ve köprüler inşa edilmeye başlandı. 1932'de Ankara'da Birinci Tütün Kongresi toplanmıştır. 1933'de Gaziantep'te ilk lise açılmıştır. 1934 Diyarbakır-Siirt yolunda Başur Köprüsü açıldı.1934'te Fevzi Paşa-Diyarbakır Demiryolu tamamlandı.1934'te demiryolu Elazığ'a ulaştı. 1934'te Yolçatı-Elazığ Demiryolu işletmeye açıldı. 1934'te Elazığ Maden ilçesi Alacakaya Krom Sahası, "Şark Kromları İşletmesi" idaresinde 1936'dan itibaren işletilmiştir. 1934'te Diyarbakır'da İktisat Kongresi yapılmıştır. 1935'de Adıyaman Göksün Köprüsü açılmıştır. 1935'de Munzur Suyu Köprüsü açılmıştır. 1936'da Malatya Sigara Fabrikası kurulmuştur. 1937'de Malatya Bez Fabrikası'nın temeli atılmıştır.1938'de Ankara-Erzurum Demiryolu Erzincan'a ulaşmıştır. 1938'de Sivas Çimento Fabrikası'nın yapımına başlanmıştır. 1938'de Erzurum'da 900 bin TL'lik bir imar çalışmasıyla 30 ilkokul, sinema, şehir elektriği gibi yatırımlar gerçekleştirilmiştir. Çok az bir kısmına yer verebildiğimiz yatırımları, Kurtuluş Savaşı'ndan çıkmış bir Millet Meclisi gerçekleştirmiştir.  Bugün yolsuzluk, rüşvet, aklama iddiaları ile vatandaşın nazarında itibarı zedelenen aynı Meclis için 1920'de Atatürk şunları söylemişti: "TBMM, milli sınırlar dahilinde halkın öteden beri maruz bulunduğu sefalet nedenlerini yeni şartlar ve teşkilat ile kaldırarak yerine refah ve saadet koymayı başlıca hedef sayar. Bu suretle, toprak, eğitim, hukuk, maliye, ekonomi ve vakıf işlerinde ve diğer işlerde toplumsal kardeşlik ve yardımlaşmayı hâkim kılarak, halkın ihtiyaçlarına göre yenilik ve kurumları oluşturmaya çalışacaktır?" Sizce günümüz Meclis'i bu zihniyetin neresinde kalmıştır?