Bir önceki yazımızda eski Ramazanları yâd ettik. İslam itikadı üzerinde bilerek veya bilmeyerek yapılan yönlendirmeler ile ibadetin hayatımızdan çıkışını örnekleri ile aktardık.Eski Ramazanlar gibi eski bayramları da özler olduk. Günümüzde bayramlar sadece birkaç gün tatil beldelerinde dinlenmenin adı haline getirildi.Oysa bayramlar, dargınların barıştığı, uzaktaki akrabaların ziyaret edildiği, birlik ve beraberliğin perçinlendiği önemli zamanlardı.Bayrama hürmeten bayram temizliği yapardı annelerimiz günler öncesinden? Bayramlar evden ve şehirden kaçmanın adı değil, tam tersine komşuluğun, akrabalığın doruk noktada yaşandığı ve beklenildiği günlerdi?Bayram alışverişleri vardı eskiden. Çocukların ayakkabılarını bayram sabahı giymek için yastık altında sakladığı tatlı telaşlar yaşardık.Bayram sabahları namaza gidilir, cemaat namaz çıkışı ilk bayramlaşmayı orada yapardı. Namazdan çıkan cemaat, toplu halde mezarları ziyaret ederdi. Kur'an okunur, bizden önce gidenler hayır ile yâd edilirdi.Daha sonra ev halkının hazırladığı bayram sofralarında buluşulurdu.Bizim büyüklerimiz "kibarlar" olarak bilinir. Dedem bir kişi eve misafir geldiğinde, "karnın aç mı yer misin" diye sorana kızardı. "Misafire sofra hazırlanır, buyur edilir, ister yer ister yemez" diye nasihat ederdi. Bu kültür, dedemi belki yüz kişinin aynı anda yemek yediği büyük sofraların ev sahibi yapmıştır.Bayram sabahları, bütün mahallenin gelip Allah ne verdiyse bayram kahvaltısı yaptığı büyük sofralar kurulurdu evimizde.Kahvaltılıkların yanında, etli yemekler, tatlılar da yerini alırdı bu mükellef kahvaltıda?Aile büyükleri, gençler, çocuklar ve mahalleden gelen misafirler buluşur, bayramın birlik manasını doya doya yaşardık.Bir ay boyunca devam edilen oruçlar, bayram şekeri ile açılırdı.Günün ilerleyen saatlerinde ve bayram müddetince ev ziyaretleri, gece geç saatlere kadar süren sohbetler ile kardeşlik havası tazelenirdi.Toplumda müthiş bir beraberlik, bayramı tüm boyutları ile yaşayış gözlenirdi. Bu hal, bir ay boyunca yapılan ibadetin adeta mükâfatıydı. Bir ay boyunca yemekten, içmekten uzak olan insanımız, Müslümanlar bu ibadeti ifa ederek başarmanın sevincini yaşardı. Eski Ramazanların ve bayramların yâd edilmesi boşa değil.Bugün, Alevi-Sünni veya Türk-Kürt diyerek birbirine düşürülmeye çalışılan Türk milleti, bir süredir bayramları buruk yaşıyor.Din birlik harcımızdır, mübarek Ramazan birlik harcımızdır, bayramlar birlik harcımızdır; düğünler ve cenazeler bir olduğumuz, kimin olduğuna bakmadan içinde bulunmak istediğimiz, İslam medeniyeti ile yoğrulmuş geleneklerimizdir.Günümüzde İslam medeniyetinin çöküşünü her alanda yaşıyoruz. Sosyal hayata yansımaları ise eski birliğin, kardeşliğin tadını alamadığımızdan belli?Yüce Türk Milleti, bundan sonra özlendiği tatları ancak eski kimliğine dönerek alabilir.Yıkık harabeye benzetilen Müslüman Türk kimliğini, tekrar yaşatmak özlenen eskileri de geri getirecektir.Biz yarın sabah evlatlarımızla bayram namazına gideceğiz. Bayramınız şimdiden mübarek olsun.